کاملیا- دوره ۱ رشت

من ۷۵ سال دارم. بعضی از آدمها که به من نزدیکترند و از قبل من را میشناسند، میدانند که من در ۷۵ سالگی حسرت سالهای سى، چهل، پنجاه و شصت سالگى ام را نمیخورم.

همه آن سالها را بنحوى زندگی کردم که توانستم با تمام داشته ها و نداشته هایم مطابق میل درونى ام زندگى کنم.
من لذت ناب معاشرت و ارتباط با آدمهایی را بردم که که به ارزشهای من احترام گذاشتند.
آنها را همانطور که بودند پذیرفتم تا حسرت روابط سالم برایم باقی نماند…

امروز سالم و قوى و پُر انگیزه هستم.

این تجارب بوجود آمد چون در جوانى خودم را شایسته ى آموزشِ صحیح گرفتن دانستم.
این کیفیت از تجربه فقط مختص من نیست و اطرافیانم نیز تجارب مشابهی دارند چون آنها نیز پیشنهاد من را پذیرفتند و مسیر مشابهی را انتخاب کردیم.
میدانم که اگر در دوره آموزشى «وفور» نبودم و مثل قبل در توهّم دانایى ادامه میدادم در ٧۵ سالگى پر از حسرت بی فایده بودم.

شما الان پیش بینی های من بعنوان یک یک زن ٣٢ ساله از آینده اش را خواندید که مطمئن است اگر به ٧۵ سالگى برسد و عمرى داشته باشد از گذشته اش این چنین حرف خواهد زد.

امروز و هر روز را برای آموزش گرفتن غنیمت میدانم چون آموزش، آینده من و مردم کشورم را خواهد ساخت.

کاملیا برومند فارغ التحصیل دوره ۱ مهارت های جامع، تفصیلی، تجربه ای و کاربردی زندگی سالم «وفور» رشت- ۱۳۹۹/۹/١۵