میثم – دوره ۲ رشت
تجربه شاگردان
مدتها از پایان فاز اول دوره آموزشى مان و حتی تشکیل نشدن فاز دوم کلاس حضوری به دلیل کرونا میگذره
ما تقریبا به محض اینکه باید دوره بعدى رو تجربه میکردیم بخاطر کرونا ظاهرا در روند کلاسمون اختلال ایجاد شد و وقفه تقریبا طولانی مدتی رو تجربه کردیم.
قاعدتا باید مثل اکثر دوره های آموزشی کم کم این هم کمرنگ میشد و از خاطرمون میرفت.
اما برای شخص من واقعا چه اتفاقی افتاده که بعد از این همه مدت لحظه به لحظه و سکانس به سکانس زندگیم رو دارم با استاد،با جملاتش و آموخته ها و اتفاقات تو کلاس میگذرونم؟
چطور ممکنه یه دوره آموزشی اینقدر نهادینه بشه که حتی شاید فاز اولش بیشتر از چند ماه هم طول نکشید؟
خیلی جاها میتونم مچ ذهن خودم رو بگیرم و نسبت به تصحیح اقدام کنم، خیلی جاها هم نمیتونم و فقط مشاهده گرم.
مشاهده گر دروغهایی که به خودم میگم و حتی دروغهایی که دیگران به خودشون میگن و با اینکه خیلی دلم میخواد شاید قدرت کمک بهشون هم نداشته باشم،
اما باز میبینم،
تو کسری از ثانیه فلش بک میزنم به دوره و برای دقایقی انگار ذهنم داخل کلاس نشسته ، دقیقا سر جلسه ای که به همون موضوع پرداخته شده بود و همه چیز رو انگاری واضح میبینم
همون لحظه بغض میکنم و اشک جاری میشه
دقیقا مثل همین الان که موقع نوشتن این اتفاق افتاد
واقعا چی شده ؟
ما وارد چه زندگی شدیم ؟
ما چه دنیایی رو داریم میبینیم ؟
من چی رو دارم تجربه میکنم؟
ارتباط با ذهن خودم و تک تک آدمها، شده برام مرور لحظه به لحظه دوره وفور و مهر تاییدی بر اون
حس میکنم اول راهم
مربى تو جلسات اول میگفت تولد دوباره تون رو تبریک میگم و میگفت نتیجه این کلاس اینه که در پایان دوره حس میکنید رو به راهید…
من: میثم، بعد از گذشت مدتها از کلاس امروز مثل نوزادی خودم رو میبینم که صرفاً روبه راهم.
مدتها از پایان فاز اول دوره آموزشى مان و حتی تشکیل نشدن فاز دوم کلاس حضوری به دلیل کرونا میگذره
ما تقریبا به محض اینکه باید دوره بعدى رو تجربه میکردیم بخاطر کرونا ظاهرا در روند کلاسمون اختلال ایجاد شد و وقفه تقریبا طولانی مدتی رو تجربه کردیم.
قاعدتا باید مثل اکثر دوره های آموزشی کم کم این هم کمرنگ میشد و از خاطرمون میرفت.
اما برای شخص من واقعا چه اتفاقی افتاده که بعد از این همه مدت لحظه به لحظه و سکانس به سکانس زندگیم رو دارم با استاد،با جملاتش و آموخته ها و اتفاقات تو کلاس میگذرونم؟
چطور ممکنه یه دوره آموزشی اینقدر نهادینه بشه که حتی شاید فاز اولش بیشتر از چند ماه هم طول نکشید؟
خیلی جاها میتونم مچ ذهن خودم رو بگیرم و نسبت به تصحیح اقدام کنم، خیلی جاها هم نمیتونم و فقط مشاهده گرم.
مشاهده گر دروغهایی که به خودم میگم و حتی دروغهایی که دیگران به خودشون میگن و با اینکه خیلی دلم میخواد شاید قدرت کمک بهشون هم نداشته باشم،
اما باز میبینم،
تو کسری از ثانیه فلش بک میزنم به دوره و برای دقایقی انگار ذهنم داخل کلاس نشسته ، دقیقا سر جلسه ای که به همون موضوع پرداخته شده بود و همه چیز رو انگاری واضح میبینم
همون لحظه بغض میکنم و اشک جاری میشه
دقیقا مثل همین الان که موقع نوشتن این اتفاق افتاد
واقعا چی شده ؟
ما وارد چه زندگی شدیم ؟
ما چه دنیایی رو داریم میبینیم ؟
من چی رو دارم تجربه میکنم؟
ارتباط با ذهن خودم و تک تک آدمها، شده برام مرور لحظه به لحظه دوره وفور و مهر تاییدی بر اون
حس میکنم اول راهم
مربى تو جلسات اول میگفت تولد دوباره تون رو تبریک میگم و میگفت نتیجه این کلاس اینه که در پایان دوره حس میکنید رو به راهید…
من: میثم، بعد از گذشت مدتها از کلاس امروز مثل نوزادی خودم رو میبینم که صرفاً روبه راهم.
و چه دنیای زیبا و جدیدی رو تجربه میکنم…
میثم فلاح گل شاگرد دوره۲ مهارت هاى جامع و تفصیلى زندگى سالم رشت – ١٣٩٩/٢/٢٧